(Περισσότερα σε αυτό το κείμενο)
(Το βίντεο για την εκδήλωση εδώ)
Δε βλέπουμε ούτε τανκς, ούτε στρατό, ούτε αεροπλάνα να βομβαρδίζουν τις γειτονιές μας. Ακόμα τουλάχιστον. Γιατί στις γειτονικές χώρες ο πόλεμος είναι μια πραγματικότητα που την πληρώνουν οι φτωχότεροι και όσοι ξεριζώνονται και μεταναστεύουν. Και στις υπόλοιπες χώρες τα τύμπανα του πολέμου βαρούν πλέον καθημερινά. Αντιμετωπίζουμε, έτσι κι αλλιώς, στην καθημερινότητά μας έναν άλλον πόλεμο. Τον πόλεμο των κάθε φορά κυρίαρχων απέναντι στους υποτελείς, των πλούσιων απέναντι στους φτωχούς.
Το ελληνικό κράτος με την κάθε κυβέρνησή του φυλακίζει στα κέντρα κράτησης και τα αστυνομικά τμήματα όσους φτωχούς ξένους δεν έχουν χαρτιά . Στους πλούσιους ξένους δίνει χαρτιά (golden visa) για να αγοράζει ακίνητα και να κάνει επενδύσεις. Επενδύσεις που αυξάνουν τα νοίκια και κάνουν την καθημερινή ζωή ακόμα πιο δύσκολη. Επενδύσεις εξορύξεων στη μισή χώρα και βιομηχανικών ΑΠΕ σε κάθε βουνό που λεηλατούν κάθε σπιθαμή γης και θάλασσας. Καταργώντας κάθε έννοια συλλογικής σύμβασης, ιδιωτικοποιώντας την ασφάλιση, το νερό και ότι άλλο μπορεί να πουληθεί και να παράξει κέρδος. Χιλιάδες τα εργατικά ατυχήματα και δεκάδες νεκροί εργάτες κάθε χρόνο στο βωμό αυτού του κέδρους. Καταργείται το άσυλο για να διαχωριστεί κι άλλο το πανεπιστήμιο και η γνώση που παράγεται εκεί από τις κοινωνικές ανάγκες και να γίνει ακόμα ένας αποστειρωμένος χώρος όπου θα «απαγορεύεται η είσοδος στους μη έχοντες εργασία» όπως σε κάθε ιδιωτική εταιρεία. Η μετακίνηση στα ΜΜΜ γίνεται όλο και πιο πολύ ένας καθημερινός αγώνας ενάντια σε μπάτσους κι ελεγκτές. Η κατοχή στα Εξάρχεια στοχεύει στην εξόντωση όσων αντιστέκονται σε όλα τα παραπάνω, στοχεύει στην ίδια μας τη δυνατότητα για ζωή κι ελευθερία. Ο ρατσισμός και ο εθνικισμός οπλίζουν το χέρι σε κάθε δολοφόνο, νομιμοποιούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την πειθαρχία και τα «μαύρα» στις δουλειές. Ο σεξισμός νομιμοποιεί τις γυναικοκτονίες, τους βιασμούς και κάθε άντρα που θεωρεί πως οι γυναίκες υπάρχουν για να ικανοποιούν τις ορέξεις του .
Όλα αυτά δεν αποτελούν καινούργια συγκυρία με την νέα κυβέρνηση. Είναι ένας πόλεμος που τον υπηρετεί με συνέπεια τόσο η Αριστερά όσο και η Δεξιά. Η καθεμιά με το δικό της ξεχωριστό τρόπο. Η Δεξιά ήρθε να επιταχύνει και να εντείνει τον πόλεμο αυτό σαν συνεχιστής του κράτους. Στο δρόμο της κοινωνικής συναίνεσης και της απογοήτευσης που έστρωσε η Αριστερά.
Τα μέτωπα είναι πολλά και η αποσπασματικότητα από τη μεριά μας δε βοηθάει στο να στηθεί ένα συνολικό ανάχωμα. Η επίθεση στις καταλήψεις και τους αναρχικούς είναι μέρος αυτού του κοινωνικού πολέμου, μια επίθεση σε ένα συνειδητά οργανωμένο ενάντια στο κράτος τμήμα της κοινωνίας. Σε αυτή την εκδήλωση θα θέλαμε να γίνει ορατό το σύνολο αυτής της επίθεσης και των σχέσεων εξουσίας όπως αυτές βιώνονται από τους αγωνιζόμενους ανθρώπους στην καθημερινότητά μας. Γι’ αυτό το λόγο προσκαλούμε διάφορες συλλογικότητες και άτομα για να μοιραστούν την αγωνιστική τους εμπειρία δημόσια.
Σκοπός της εκδήλωσης είναι (Α) να παρουσιαστεί ο ενιαίος χαρακτήρας του κοινωνικού πολέμου εναντίον μας μέσα από τη μερική σκοπιά της κάθε συλλογικότητας/ατόμου και της δραστηριοποίησης/εμπειρίας της και (Β) να διερευνηθεί το ερώτημα για το πώς η κάθε μάχη μπορεί να προχωρήσει σε μια προοπτική κοινής στρατηγικής/στόχευσης και όχι αποσπασματικότητας και απομόνωσης. Στη βάση αυτού του σκοπού καλούμε τις συλλογικότητες και άτομα να τοποθετηθούν και να αναπτύξουμε έναν ουσιαστικό διάλογο.
Εκδήλωση-Συζήτηση:
«ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ;»
Τετάρτη, 29/01/2020, 18:30,
Τμήμα ΜΙΘΕ, Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου
Πρόσβαση: 220, 221 (5η Ιλισίων), 250
Υπόγειος Ιλισός
Αναρχική Κοινότητα Αγώνα
στα Ανατολικά της Αθήνας
______________________________
Οι συλλογικότητες που έχουν καλεστεί να παρέμβουν στην εκδήλωση, με τη σειρά παρέμβασης και τα θέματα στα οποία θα αναφερθεί καθεμιά:
1) Συνέλευση Άλσους Παγκρατίου: με αφορμή την καμπάνια που κάνουν στις γειτονιές μας με την αφίσα «Παράνομος που υπάρχεις» αναδεικνύοντας την μεταναστευτική ταξική πολιτική του ελληνικού κράτους και πιο συγκεκριμένα την διοικητική κράτηση μεταναστών χωρίς χαρτιά στο τοπικό αστυνομικό τμήμα του Παγκρατίου.
2) Συνέλευση ενάντια στην ανάπτυξη για το Ελληνικό: για ενημέρωση και δραστηριοποίηση ενάντια στη μεγαλύτερη επένδυση στην Ελλάδα που θα αλλάξει ριζικά τη νότια (και όχι μόνο Αθήνα).
3) Πρωτοβουλία εργαζομένων ΕΚΠΑ: για τους αγώνες μέσα στο
πανεπιστήμιο από τη πλευρά των εργαζομένων, τις αλλαγές που φέρνει η νέα κυβέρνηση, την κατάργηση του ασύλου και την ανάγκη για ευρύτερο συντονισμό μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο.
4) ΑΣΗΜΜΥ(Aυτόνομο Σχήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών): για την ανάδειξη του ρόλου του πανεπιστημίου στην επίθεση που δεχόμαστε και πιο ειδικά της έρευνας που κάνει το πολυτεχνείο για το στρατό, την αστυνομία και ιδιωτικές εταιρείες.
5) Common Multiple (Αυτοοργανωμένος
Κοινωνικός Χώρος στη ΦΕΠΑ): για την αγωνιστική του παρουσία στις εστίες του πανεπιστημίου όπου είναι ένας χώρος που οι φοιτητές και όχι μόνο μοιράζονται την καθημερινότητά τους και αγωνίζονται για τις βασικές τους ανάγκες (τροφή, στέγη) μαζί με τα φοιτητικά αιτήματα όπως επίσης και για την θέση που δημοσιοποίησαν για το άσυλο.
6) Συνέλευση Αδιαμεσολάβητης Δράσης Βύρωνα,
Καισαριανής, Παγκρατίου, Ζωγράφου: για την εμπειρία αγώνα και αντίστασης για τις βασικές ανάγκες (π.χ. νερό, ρεύμα) στις γειτονιές μας, για τις προτάσεις για περαιτέρω οργάνωση γύρω από τα θέματα αυτά και τις δομές αλληλεγγύης που προτείνει.
7) Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια: για την δραστηριοποίησή τους στους εργατικούς αγώνες και την ανάγκη για νέα αναχώματα και συσπείρωση των δυνάμεων μας μετά το πολυαναπτυξιακό νομοσχέδιο που κάνει ακόμα πιο επισφαλείς τις συνθήκες εργασίας και πολύ πιο εύκολη τη ζωή των αφεντικών.
8) Πρωτοβουλία ανήσυχων τανγκέρων από την Κοινότητα της Κατάληψης Φ99.